รายได้และการกระจายรายได้ของครัวเรือน พ.ศ. 2560 ระดับจังหวัด

2 – 71 2.4 การกระจายรายได้ของครัวเรือน 2.4.1 การแบ่งกลุ่มและแบ่งชั้นของรายได้ การกระจายรายได้ของครัวเรือนในระดับจังหวัดสามารถทาการศึกษาได้โดยแบ่งครัวเรือนในแต่ละ จังหวัดออกเป็น 5 กลุ่มเท่า ๆ กัน กล่าวคือ เรียงครัวเรือนตามลาดับของ รายได้ประจาเฉลี่ยต่อคนต่อเดือน จากน้อย ไปหามาก แล้วแบ่งครัวเรือนออกเป็น 5 กลุ่ม โดยแต่ละกลุ่มมีจานวนครัวเรือนเป็นร้อยละ 20 ของครัวเรือนทั้งหมด ในจังหวัด วิธีการดังกล่าวนี้ เรียกว่า การแบ่งกลุ่มควินไทล์ตามรายได้ประจาต่อคนต่อเดือน โดยกลุ่มครัวเรือน 20% แรกของครัวเรือนในจังหวัด เป็นกลุ่มครัวเรือนที่มีรายได้ต่าที่สุด เรียกว่า ครัวเรือนใน ควินไทล์ที่ 1 กลุ่มครัวเรือน 20% ที่มีรายได้ในลาดับถัดไป เรียกว่า ครัวเรือนในควินไทล์ที่ 2 ครัวเรือนในควินไทล์ที่ 3 ครัวเรือนในควินไทล์ที่ 4 ตามลาดับ จนไปถึง กลุ่มครัวเรือน 20% สุดท้ายของครัวเรือนในจังหวัด ซึ่งเป็นกลุ่มครัวเรือนที่มีรายได้สูงที่สุด เรียกว่า ครัวเรือนในควินไทล์ที่ 5 นอกจากการศึกษาการแจกแจงของรายได้ระหว่างกลุ่มแล้ว การแบ่งกลุ่มควินไทล์ตามรายได้ประจาต่อ คนต่อเดือน ยังสามารถนาไปคานวณหาค่าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาคของการกระจายรายได้ในแต่ละจังหวัด โดย ใช้สัมประสิทธิ์จีนี (Gini Coefficient) ซึ่งสัมประสิทธิ์จีนีเป็นค่าที่บ่งชี้ความเหลื่อมล้าของการกระจายรายได้ ครัวเรือน มีค่าอยู่ระหว่าง 0 ถึง 1 โดยถ้าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาคเป็น 0 แสดงว่า ไม่มีความแตกต่างของรายได้ ครัวเรือนเลย กล่าวคือ ทุกครัวเรือนมีรายได้เท่ากัน หากสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาคมีค่าสูงขึ้น การกระจายรายได้ ก็จะเหลื่อมล้ากันมากขึ้น และถ้าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาคมีค่าเท่ากับ 1 หมายความว่า มีความเหลื่อมล้าอย่าง สมบูรณ์ กล่าวคือ มีคนที่มีรายได้เพียงคนเดียว ส่วนคนที่เหลือไม่มีรายได้เลย เมื่อเปรียบเทียบการกระจายตัวของรายได้ตามกลุ่มควินไทล์ (ตาราง 19) พบว่า ครัวเรือนในควินไทล์ ที่ 1 หรือครัวเรือนกลุ่มที่ 1 ซึ่งเป็นกลุ่มครัวเรือนที่มีรายได้ต่าที่สุด มีส่วนแบ่งของรายได้เพียงร้อยละ 7.2 ของ รายได้ประจาของครัวเรือนทั่วประเทศ และส่วนแบ่งของรายได้นี้มีสัดส่วนเพิ่มขึ้นในกลุ่มครัวเรือนถัดขึ้นไป คือ ร้อยละ 11.4 ในครัวเรือนกลุ่มที่ 2 ร้อยละ 15.7 ในครัวเรือนกลุ่มที่ 3 และร้อยละ 20.7 ในครัวเรือนกลุ่มที่ 4 สาหรับครัวเรือนกลุ่มที่ 5 ซึ่งเป็นกลุ่มครัวเรือนที่มีรายได้สูงที่สุด มีส่วนแบ่งรายได้เกือบครึ่งหนึ่งของ รายได้ประจาของครัวเรือนทั่วประเทศ หรือร้อยละ 45.0 มีค่าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาคด้านรายได้ของ ครัวเรือนทั่วประเทศ เท่ากับ 0.341 เมื่อพิจารณาการกระจายรายได้ระดับจังหวัด พบว่า จังหวัดที่มีสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาคสูงที่สุด คือ จังหวัดชัยนาท 0.456 แสดงว่า จังหวัดชัยนาทมีการกระจายรายได้ที่ไม่เท่าเทียมกันมากหรือมีความเหลื่อมล้า มากที่สุดเมื่อเทียบกับจังหวัดอื่น ซึ่งเห็นได้จากครัวเรือนกลุ่มที่ 5 มีส่วนแบ่งของรายได้สูงมากกว่าครึ่งหนึ่งของ รายได้ทั้งหมดในจังหวัด หรือ คิดเป็นร้อยละ 58.5 ในขณะที่ครัวเรือนกลุ่มที่ 1 มีส่วนแบ่งของรายได้เพียงร้อยละ 5.4 รองลงมาคือ จันทบุรี (0.405) ซึ่งครัวเรือนในกลุ่มที่ 5 มีส่วนแบ่งรายได้ร้อยละ 51.6 ในขณะที่กลุ่มครัวเรือนที่ 1 มีส่วนแบ่งร้อยละ 6.2 เท่านั้น