ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2564

ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2564 54 3.1.10 การได้รับสวัสดิการ/ผลประโยชน์ต่าง ๆ จากรัฐ้ รับั สิ ก์ ต่าั ฐ ข้อมูลสวัสดิการรักษาพยาบาลของบุคคลในตารางที่ 3.10 พบว่า บุคคลใน ครัวเรือนทั้ง 4 ประเภท ส่วนใหญ่มีสิทธิรักษาพยาบาลจากบัตรประกันสุขภาพทั่วหน้า ส่วนสิทธิเบิกจากหน่วยงานราชการ/รัฐวิสาหกิจ พบว่า บุคคลในครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) มีสิทธิมากที่สุด (ร้อยละ 12.9) ตามมาด้วยบุคคลในครัวเรือนยากจนแฝง ด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) (ร้อยละ 4.2) และบุคคลในครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่ อาหาร (ประเภทที่ 3) (ร้อยละ 1.0) และบุคคลในครัวเรือนยากจนแฝงทั้งสองด้าน (ประเภท ที่ 1) ซึ่งมีสิทธิเบิกจากหน่วยงานราชการ/รัฐวิสาหกิจน้อยที่สุด (ร้อยละ 0.8) เมื่อเปรียบเทียบระหว่างครัวเรือนยากจนและครัวเรือนไม่ยากจน พบว่า สำ �หรับ ทุกสิทธิรักษาพยาบาลบุคคลในครัวเรือนไม่ยากจนมีสัดส่วนมากกว่าบุคคลในครัวเรือน ยากจน ยกเว้นสิทธิรักษาพยาบาลจากบัตรประกันสุขภาพทั่วหน้า และประกันสังคม ม.40 ที่ครัวเรือนยากจนมีสัดส่วนมากกว่า สำ �หรับผลประโยชน์จากโครงการช่วยเหลือของรัฐ พบว่า บุคคลในครัวเรือนยากจน ได้รับบัตรสวัสดิการแห่งรัฐ ร้อยละ 36.1 ซึ่งสูงกว่าบุคคลในครัวเรือนไม่ยากจน (ร้อยละ 24.0) นอกจากนี้ เมื่อพิจารณากลุ่มครัวเรือนภายใต้ครัวเรือนไม่ยากจน พบว่า บุคคล ในครัวเรือนไม่ยากจนแต่ยากจนแฝงด้านอาหาร และครัวเรือนไม่ยากจนแต่ยากจนแฝงด้าน ที่ไม่ใช่อาหาร ได้รับบัตรสวัสดิการแห่งรัฐในสัดส่วนที่ค่อนข้างสูง (ร้อยละ 30.0 และ ร้อยละ 37.7 ตามลำ �ดับ) และสูงกว่าของครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) ซึ่งมีค่าอยู่ที่ ร้อยละ 22.5 อย่างชัดเจน ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่า เงื่อนไขของการได้รับบัตรสวัสดิการแห่งรัฐ มีประสิทธิภาพสามารถคัดกรองบุคคลได้ดีในระดับหนึ่ง แต่อย่างไรก็ตาม ข้อมูลเหล่านี้ ก็ยังบ่งชี้ให้เห็นด้วยว่า ยังมีประชาชนกลุ่มหนึ่งที่ได้รับความช่วยเหลือจากภาครัฐในรูปแบบ ต่าง ๆ จนสามารถก้าวผ่านเกณฑ์ความยากจนของประเทศมาได้ แต่ความช่วยเหลือนั้น ก็ยังคงไม่เพียงพอให้ผ่านเกณฑ์ความยากจนแฝงในบางมิติ