ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2564

ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2564 76 บทที่ 4 การจำ �ลองสถานการณ์ (Scenario) ในบทที่ผ่านมา ได้ทำ �การศึกษาถึงลักษณะทั่วไปของครัวเรือนยากจนแฝงโดยใช้ สถิติพรรณนา (Descriptive Statistics) และทำ �การศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเป็น ครัวเรือนยากจนแฝง 2 กลุ่มที่สนใจ ซึ่งได้แก่ 1. ครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภท ที่ 2) และ 2. ครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) สำ �หรับการวิเคราะห์ในบทนี้ ต้องการศึกษาผลการจำ �ลองสถานการณ์ (Scenario) เพื่อให้ทราบถึงผลกระทบหรือประสิทธิภาพที่เกิดขึ้นจากมาตรการหรือนโยบายของภาครัฐ ต่อการเปลี่ยนแปลงสถานะครัวเรือนยากจนแฝง/ไม่ยากจนแฝงทั้ง 4 ประเภท โดยใน รายงานฉบับปีนี้ สนใจทำ �การศึกษาผลกระทบของสวัสดิการ “เงินสงเคราะห์เพื่อการยังชีพ ของผู้สูงอายุ” หรือที่เรียกกันว่า “เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ” ี้ัีููุ้ เนื่องจากปัจจุบัน ประเทศไทย ให้ความสำ �คัญกับนโยบายต่าง ๆ ที่รองรับสังคมผู้สูงอายุ โดยข้อมูลจากค่าคาดประมาณ ประชากรของสำ �นักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ พบว่า สัดส่วนประชากร ผู้สูงอายุ (60 ปีขึ้นไป) ในปี 2563 มีจำ �นวน 12 ล้านคน คิดเป็นร้อยละ 18 และจะเพิ่มเป็น 20.42 ล้านคน คิดเป็นร้อยละ 31 ในปี 2583 หรือในอีกประมาณ 20 ปีข้างหน้า ทั้งนี้ ผลที่ได้จากการจำ �ลองสถานการณ์ จะทำ �ให้เห็นประสิทธิภาพของสวัสดิการของรัฐดังกล่าว และเป็นประโยชน์ต่อการวางแนวทางหรือจัดทำ �นโยบายขจัดความยากจนแฝงในอนาคตได้ แนวคิดการให้ความช่วยเหลือแก่ผู้สูงอายุ เป็นเรื่องที่ภาครัฐได้ให้ความสำ �คัญมา เป็นเวลานาน เห็นได้จากการจัดตั้งสถานสงเคราะห์ผู้สูงอายุขึ้นเป็นแห่งแรกในประเทศเมื่อ ปี 2496 โดยมีจุดประสงค์เพื่อให้การอุปการะแก่ผู้สูงอายุที่ไร้ญาติและไม่มีที่พึ่งพาอาศัย ต่อจากนั้น ได้มีการจัดตั้งสถานสงเคราะห์เพิ่มขึ้นเรื่อยมา รวมทั้งมีการกำ �หนดนโยบายและ แผนในทุกระดับที่เกี่ยวกับเรื่องการจัดสวัสดิการสำ �หรับผู้สูงอายุมากขึ้นตามลำ �ดับ เพื่อให้ เพียงพอทั่วถึง และสอดคล้องกับสถานการณ์ทางสังคม เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุได้เริ่มเป็นรูปธรรมใน พ.ศ. 2535 จากแนวคิดของ กรมประชาสงเคราะห์ โดยถือเป็นสวัสดิการสังคมประเภทหนึ่ง ที่รัฐบาลจัดสรรให้กับผู้ที่ มีอายุ 60 ปีขึ้นไป ได้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ เมื่อมีการได้จัดตั้งกองทุนสวัสดิการผู้สูงอายุ