ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2564

ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2564 80 ทั้งนี้ ใช้การจำ �ลองสถานการณ์ที่ 1 (S50) เป็นตัวแทนของกรณีที่ครัวเรือนปรับตัว ได้บางส่วน และใช้การจำ �ลองสถานการณ์ที่ 2 (S100) ซึ่งเป็นกรณีสุดโต่ง (Extreme Case) สำ �หรับกรณีที่ครัวเรือนไม่สามารถปรับตัวได้เลย นอกจากนี้ เมื่อลดค่าใช้จ่ายด้านอาหารของครัวเรือนลงไป ครัวเรือนยากจนแฝง ด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) อาจจะคงประเภทครัวเรือนเดิม หรือหล่นลงมาเป็นครัวเรือน ยากจนแฝงทั้งสองด้าน (ประเภทที่ 1) ได้ ส่วนครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) อาจจะคง ประเภทครัวเรือนเดิม หรือหล่นลงมาเป็นครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) ได้ สำ �หรับครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) และครัวเรือนยากจนแฝง ทั้งสองด้าน (ประเภทที่ 1) จะยังคงประเภทครัวเรือนเดิมในการจำ �ลองสถานการณ์ (Scenario) ครั้งนี้ เนื่องจากครัวเรือนทั้งสองประเภทดังกล่าว เป็นครัวเรือนที่มีค่าใช้จ่าย ด้านอาหารต่ำ �กว่าเส้นความยากจนด้านอาหารอยู่แล้ว การลดค่าใช้จ่ายด้านอาหารของ ครัวเรือนลงมากขึ้น ก็ยังคงทำ �ให้ค่าใช้จ่ายด้านอาหารของครัวเรือนอยู่ต่ำ �กว่าเส้นความยากจน ด้านอาหารเช่นเดิม (มีระยะห่างมากขึ้น แต่ไม่ได้เปลี่ยนสถานะครัวเรือนแต่อย่างใด) อนึ่ง ในหัวข้อย่อย 4.1 จะพิจารณาผลกระทบจากการจำ �ลองสถานการณ์ที่เกิด กับ ครัวเรือนทั้งสิ้น ัืั้ิ้ ส่วนในหัวข้อย่อย 4.2 จะพิจารณาผลกระทบจากการจำ �ลอง สถานการณ์ที่เกิดกับ ครัวเรือนเฉพาะผู้สูงอายุ ัืููุ้ ซึ่งเป็นประเด็นตามสถานการณ์การสูงวัย ของประชากรไทย ในยุทธศาสตร์กรมกิจการผู้สูงอายุ 20 ปี พ.ศ. 2561 – 2580 ที่ระบุไว้ ว่าในประเทศไทย ผู้สูงอายุอยู่ตามลำ �พังหรืออยู่ด้วยกันกับผู้สูงอายุ มีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้น ในหัวข้อย่อยนี้ จะพิจารณาผลกระทบจากการจำ �ลองสถานการณ์ที่เกิดกับ ครัวเรือนทั้งสิ้น ซึ่งเป็นครัวเรือนตัวอย่างจำ �นวน 46,840 ครัวเรือน จากโครงการสำ �รวจ ภาวะเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือน พ.ศ. 2564 ซึ่งพบว่า มีครัวเรือนตัวอย่างร้อยละ 36.5 ที่หัวหน้าครัวเรือนได้รับเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ โดยมีสัดส่วนครัวเรือนที่หัวหน้าครัวเรือน ได้รับเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุมากที่สุดในครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) ร้อยละ 50.4 และน้อยที่สุดในครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) ร้อยละ 33.7 4.1 ครัวเรือนทั้งสิ้นั วื อั้ งิ้ น