ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2564

ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2564 92 ในภาพรวมของการเปลี่ยนประเภทครัวเรือน ภายหลังการจำ �ลองสถานการณ์ (ตารางที่ 4.4) พบว่า เมื่อไม่มีสวัสดิการเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ และครัวเรือนสามารถปรับตัว ได้บางส่วน (สถานการณ์ S50) จะทำ �ให้มีครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) ลดลงจาก ร้อยละ 80.3 เป็นร้อยละ 71.5 หรือลดลงร้อยละ 8.8 ซึ่งหมายความในทางกลับกันได้ว่า สวัสดิการเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุในปัจจุบัน มีประสิทธิภาพสามารถเพิ่มครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) ซึ่งเป็นครัวเรือนไม่ยากจนขึ้นได้อีกร้อยละ 8.8 ของครัวเรือนเฉพาะผู้สูงอายุ ซึ่งประมาณคร่าว ๆ ได้ที่จำ �นวน 3.3 แสนครัวเรือน หากคำ �นวณจากจำ �นวนครัวเรือนเฉพาะ ผู้สูงอายุประมาณ 3.8 ล้านครัวเรือน* และถ้าหากไม่มีสวัสดิการเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ และครัวเรือนไม่สามารถปรับตัวได้เลย (สถานการณ์ S100) ซึ่งเป็นกรณีสุดโต่ง (Extreme Case) จะทำ �ให้มีครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) ลดลงจากร้อยละ 80.3 เป็นร้อยละ 62.7 หรือลดลงร้อยละ 17.6 ซึ่งหมายความว่า สวัสดิการเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุในปัจจุบัน มีประสิทธิภาพสามารถเพิ่ม ครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) ขึ้นได้อีกร้อยละ 17.6 ของครัวเรือนเฉพาะผู้สูงอายุ ซึ่งประมาณคร่าว ๆ ได้ที่จำ �นวน 6.7 แสนครัวเรือน* หรือเพิ่มขึ้นประมาณ 2 เท่า เมื่อเทียบ กับสถานการณ์ S50 ในแง่ของการขจัดความยากจนแฝงด้านอาหาร ตามสถานการณ์เดิม มีครัวเรือน ที่ประสบกับสถานการณ์ความยากจนแฝงด้านอาหาร ซึ่งคือ ครัวเรือนประเภทที่ 1 และ 2 รวมกันร้อยละ 12.9 ของครัวเรือนเฉพาะผู้สูงอายุ โดยจะเพิ่มขึ้นเป็นรวมกันร้อยละ 23.0 เมื่อไม่มีสวัสดิการเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ และครัวเรือนสามารถปรับตัวได้บางส่วน (สถานการณ์ S50) และรวมกันเป็นร้อยละ 33.0 เมื่อไม่มีสวัสดิการเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ และครัวเรือนไม่ สามารถปรับตัวได้เลย (สถานการณ์ S100) นั่นคือ สวัสดิการเบี้ยยังชีพ ผู้สูงอายุสามารถ ขจัดความยากจนแฝงด้านอาหารในกลุ่มครัวเรือนเฉพาะผู้สูงอายุ ได้สูงถึงร้อยละ 10.1 และ 19.9 ตามลำ �ดับ ข้อมูลดังกล่าวนี้ สะท้อนให้เห็นว่า แม้นโยบายเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ จะ เป็นการให้เงินแก่ผู้สูงอายุทุกคนตามหลักเกณฑ์ โดยไม่ได้คำ �นึงถึงเกณฑ์รายได้/ทรัพย์สิน ของผู้สูงอายุหรือสมาชิกในครอบครัว แต่ผลจากการจำ �ลองสถานการณ์เห็นว่า นโยบายนี้ สามารถช่วยเหลือครัวเรือนเฉพาะผู้สูงอายุ ที่ตกเป็นครัวเรือนยากจนแฝงทั้งสองด้าน (ประเภทที่ 1) และครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) ซึ่งเป็นกลุ่มที่สมควร ได้รับความช่วยเหลือในการขจัดความยากจนแฝงด้านอาหาร ได้เป็นอย่างดี * คำ �นวณจากจำ �นวนครัวเรือนทั้งประเทศ 22,624,352 ครัวเรือน ซึ่งอ้างอิงมาจากค่าคาดประมาณจำ �นวนครัวเรือน ณ วันที่ 1 กรกฎาคม 2564