ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2566

ความยากจนแฝงของครััวเรืือน พ.ศ. 2566 92 บทท่� 5 สรุปผลและข้้อเสนอแนะ่ � ุ ป้ อ การวิเคราะห์ข้อมูลจากการแบ่งครัวเรือนออกเป็น 4 ประเภท ซึ่งประกอบด้วย ครัวเรือนยากจนแฝงทั้งสองด้าน (ประเภทที่ 1) ครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) ครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) และครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) พบว่า มีสัดส่วนครัวเรือนแต่ละประเภทอยู่่�ท ี้อยละ 1.4 ร้อยละ 8.4 ร้อยละ 2.5 และร้อยละ 87.8 ตามลำดับ โดยครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) อยู่ในภาคใต้มากทีุ่่ด และครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) อยู่ในภาคเหนือมากทีุ่่ด เมื่อวิเคราะห์ร่วมกับเกณฑ์เส้นความยากจน (Poverty Line: PL) พบว่ามี “ครัวเรือนไม่ยากจนแต่ยากจนแฝงด้านอาหาร” อยู่่�ท ี้อยละ 6.9 และมี “ครัวเรือน ไม่ยากจนแต่ยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร” อยู่่� ท ี้อยละ 2.0 ของจำนวนครัวเรือนตัวอย่าง ทั้งหมด ซึ่งครัวเรือนทั้งสองกลุ่มนี้ เป็นครัวเรือนที่อาจถูกละเลยมองข้ามและควรได้รับ ความช่วยเหลือเพิ่มเติมในบางมิติ มิติด้านดิจิทัล พบว่า ครัวเรือนยากจนแฝงทั้งสองด้าน (ประเภทที่ 1) และ ครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) เป็นครัวเรือนกลุ่มเปราะบางที่เสี่ยง ต่อการตกหล่นจากการช่วยเหลือของรัฐ เนื่องจากมีสัดส่วนโทรศัพท์มือถือสมาร์ตโฟน ต่อสมาชิกในครัวเรือนน้อยทีุ่่ด คือ 0.44 และ 0.47 เครื่องต่อครัวเรือน ตามลำดับ นอกจากนี้ครัวเรือนทั้งสองประเภทดังกล่าว ยังเป็นกลุ่มที่่ีสัดส่วนของสมาชิกที่ไม่มี การใช้งานอินเทอร์เน็ตสูงทีุ่่ด คือ 0.51 และ 0.48 ตามลำดับอีกด้วย ครัวเรือนยาก นแฝงในประเท ไทยั วื อ 5.1 สรุปผลการวิเคราะห์ุ ปิ เ์