ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2566

ความยากจนแฝงของครััวเรืือน พ.ศ. 2566 93 การวิเคราะห์ปัจจัยที่่ีผลต่อการเป็นครัวเรือนยากจนแฝง 2 กลุ่มที่สนใจ ได้แก่ ครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) และครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) โดยปัจจัยหรือตัวแปรที่มาทำการศึกษาจำนวน 13 ตัวแปร ได้นำตัวชี้้ัด และหลักเกณฑ์ความขัดสนของแต่ละตัวชี้้ัด ของดัชนีวัดความยากจนหลายมิติระดับโลก (Global Multidimensional Poverty Index) ซึ่งพัฒนาโดยโครงการพัฒนา แห่งสหประชาชาติ (UNDP) ร่วมกับโครงการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และแก้ไขความยากจน แห่งมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด (OPHI) และงานวิจัยเรื่องปัจจัยที่่่งผลต่อการลด ความยากจนในชุมชนของจังหวัดยะลา ประเทศไทย มาใช้เป็นกรอบสำหรับการพัฒนา โดยจะดำเนินการปรับให้สอดคล้องกับบริบทประเทศไทยและรายการข้อถามของโครงการ สำรวจภาวะเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือน พ.ศ. 2566 สำหรับการวิเคราะห์ปัจจัยที่่ีผลต่อการเป็นครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) โดยใช้การถดถอยโลจิสติกส์ทวิภาค (Binary Logistic Regression) พบว่า จากตัวแปรที่ใช้ศึกษาทั้งหมด 13 ตัว มีตัวแปร 9 ตัวที่่ีผลต่อการเป็นครัวเรือนยากจนแฝง ด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) ที่ระดับความเชื่อมั่น 99% ได้แก่ ระดับการศึกษาสูงสุด น้ำดื่ม การสุขาภิบาล การกำจัดขยะ เครื่องปรับอากาศ ตู้เย็น รายได้ประจำเฉลี่ย หนี้้ิน และ การชำระหนี้ ส่วนตัวแปรที่เหลือที่ไม่มีผลต่อการเป็นครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) ที่ระดับความเชื่อมั่น 99% ได้แก่ การเข้าเรียน การใช้อินเทอร์เน็ต รถยนต์ฯ และโทรศัพท์มือถือ ส่วนการวิเคราะห์ปัจจัยที่่ีผลต่อการเป็นครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) โดยใช้การถดถอยโลจิสติกส์ทวิภาค (Binary Logistic Regression) พบว่า จากตัวแปรที่ใช้ศึกษาทั้งหมด 13 ตัว มีตัวแปร 11 ตัวที่่ีผลต่อการเป็นครัวเรือนยากจนแฝง ด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) ที่ระดับความเชื่อมั่น 99% ได้แก่ ระดับการศึกษาสูงสุด น้ำดื่ม การสุขาภิบาล การกำจัดขยะ การใช้อินเทอร์เน็ต รถยนต์ฯ เครื่องปรับอากาศ ตู้เย็น โทรศัพท์มือถือ รายได้ประจำเฉลี่ย และหนี้้ิน ส่วนตัวแปรที่ไม่มีผลต่อการเป็น ครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) ที่ระดับความเชื่อมั่น 99% คือ การเข้าเรียน และการชำระหนี้ การวิเคราะห์ปัั ยิ เ์ ปัั ย