ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2566

ความยากจนแฝงของครััวเรืือน พ.ศ. 2566 127 ปัั ยท่� ส่งผลต่อการลด ัั ย่ � ส่ง่ อ ความยาก นในชุุม น ุม องจัังหวัดยะลา ประเท ไทยั งั ด งานวิจัยเรื่องปัจจัยที่่่งผลต่อการลดความยากจนในชุมชนของจังหวัดยะลา ประเทศไทย ที่ได้รับการตีพิมพ์บน American International Journal of Economics and Finance Research เขียนโดย ดร. สุไลมาน หะโมะ จากมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา และ Azhar Bin Harun จากมหาวิทยาลัยออกฟอร์ด เพื่อศึกษาปัจจัยที่่ีผลต่อการ ลดความยากจนในจังหวัดยะลา โดยเน้นบทบาทของสินเชื่อรายย่อย (Microcredit) ที่่่งผลต่อความยากจน ที่เป็นปัญหาสำคัญในประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งส่งผลกระทบต่อ ประชาชนในหลายด้าน เช่น การขาดแคลนอาหาร ความไร้ที่อยู่อาศัย และการว่างงาน โดยเก็บข้อมูลจาก 615 ครัวเรือน ในจังหวัดยะลา ผ่านแบบสอบถามและการสัมภาษณ์ ผู้นำชุมชนเพื่อนำข้อมูลมาวิเคราะห์ พบว่าการเข้าถึงสินเชื่อรายย่อยส่งผลกระทบต่อความยากจนของพื้นที่ ที่ทำการ ศึกษา โดยสินเชื่อรายย่อยที่ทำการศึกษาประกอบไปด้วย รายได้ต่อเดือนของครัวเรือน (Income) จำนวนเงินกู้ (Size Credit) การให้สินเชื่อ (Lending) การชำระคืนเงินกู้ (Repayment) และ การออม (Saving) รายละเอียดตามตาราง ผ3.2