ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2566

ความยากจนแฝงของครััวเรืือน พ.ศ. 2566 36 3.1.5 ความเป็นเจ้้ องสิ� ง องต่าง ๆ องครัวเรือน็ น้ิ � ง่ าั วื อ ข้อมูลความเป็นเจ้าของยานพาหนะของครัวเรือน จากตารางที่ 3.5 พบว่า ครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) เป็นเจ้าของยานพาหนะโดยเฉลี่ย ต่อครัวเรือนน้อยทีุ่่ด เช่น มีจำนวนรถยนต์ส่วนบุคคลน้อยมาก มีประมาณ 0.005 คัน ต่อครัวเรือน หรือ 5 คันต่อ 1000 ครัวเรือน รถบรรทุกเล็ก/รถปิคอัพ/รถตู้ มีประมาณ 0.03 คันต่อครัวเรือน หรือ 3 คันต่อ 100 ครัวเรือน เป็นต้น ส่วนครัวเรือนยากจนแฝง ด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) เป็นเจ้าของยานพาหนะโดยเฉลี่ยต่อครัวเรือนสูงทีุ่่ด ในทุกรายการ ยกเว้นรถยนต์ส่วนบุคคล และรถบรรทุกเล็ก/รถปิคอัพ/รถตู้ ที่ครัวเรือน ไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) มีค่าเฉลี่ยต่อครัวเรือนสูงทีุ่่ด (0.28 คันต่อครัวเรือน และ 0.34 คันต่อครัวเรือน) สำหรับรถจักรยานยนต์ พบว่า ครัวเรือนทุกประเภทมีค่าเฉลี่ยมากกว่า 1 คันต่อ ครัวเรือน ยกเว้น ครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) ที่เป็นเจ้าของ รถจักรยานยนต์ เฉลี่ยอยู่่�ท ประมาณ 0.71 คันต่อครัวเรือน ซึ่งน้อยกว่าครัวเรือนยากจน แฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) ประมาณ 2.2 เท่า นอกจากนี้ เมื่อเทียบระหว่างครัวเรือนยากจนกับครัวเรือนไม่ยากจน พบว่า ค่าเฉลี่ยของจำนวนรถจักรยาน และรถอีแต๋น/รถอื่นๆ ประเภทเดียวกัน แต่ละประเภท ที่ครัวเรือนเป็นเจ้าของไม่ค่อยแตกต่างกัน โดยเฉลี่ย 0.03 และ 0.06 คันต่อครัวเรือน ตามลำดับ สำหรับการเป็นเจ้าของเครื่องใช้ต่าง ๆ พบว่า ครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) และครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) มีตู้เย็นเฉลี่ยประมาณ 1 ตู้ ต่อครัวเรือน ซึ่งแตกต่างจากครัวเรือนยากจนแฝงทั้งสองด้าน (ประเภทที่ 1) และครัวเรือน ยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) ที่่ีตู้เย็นเฉลี่ยเพียงประมาณ 0.8 ตู้ ต่อครัวเรือนเท่านั้น ส่วนการเป็นเจ้าของเครื่องใช้ที่สามารถบ่งชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่าง ครัวเรือนยากจนกับครัวเรือนไม่ยากจนได้ชัดเจน ก็คือ เครื่องปรับอากาศ เครื่องทำน้ำอุ่น และเตาอบไมโครเวฟ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครื่องปรับอากาศ ที่ครัวเรือนไม่ยากจน