รายงานสถานะตัวชี้วัดเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2568

ร อยละ 2561 2562 2563 2564 2565 2566 10 15 20 25 สัดส วนพื้นที่ที่ได รับผลกระทบจากความเสื่อมโทรม ของที่ดินต อพื้นที่ประเทศทั้งหมด ดินเป นทรัพยากรที่มีความสําคัญอย างยิ่งต อการผลิตอาหาร การรักษาความมั่นคงทาง สิ่งแวดล อม และการดํารงชีวิตของมนุษย คุณภาพของดินที่เสื่อมโทรมลงย อมกระทบ โดยตรงต อความสามารถในการเพาะปลูกและความมั่นคงทางอาหาร ทําให การติดตาม และลดการเสื่อมโทรมของดิน เป นประเด็นสําคัญของการพัฒนาที่ยั่งยืน ข อมูลจากกรม พัฒนาที่ดิน พบว า สัดส วนพื้นที่ที่ได รับผลกระทบจากความเสื่อมโทรมของที่ดินต อพื้นที่ ประเทศทั้งหมดในช วงป 2561–2563 อยู ที่ร อยละ 21.93 และลดลงเล็กน อยเหลือร อยละ 20.02 ในป 2564–2565 จากนั้นเพิ่มสูงขึ้นเป นร อยละ 28.26 ในป 2566 แสดงให เห็นถึง ความไม มั่นคงของคุณภาพดิน โดยมีป จจัยหลักจากการเกษตรเชิงเดี่ยว การใช สารเคมี การบุกรุกพื้นที่ป าต นนํ้า รวมถึง การขยายตัวของพื้นที่ชุมชนเมืองซึ่งส งผลต อความ สมดุลของทรัพยากรดิน การเพิ่มขึ้นของพื้นที่ดินเสื่อมโทรมถือเป นป ญหาสําคัญที่ส งผล ต อทั้งสิ่งแวดล อมและเศรษฐกิจ ซึ่งมีมาตรการที่ช วยชะลอการเสื่อมโทรมของดิน เช น การฟ นฟูพื้นที่เสื่อมโทรม การจัดสรรการใช ที่ดินให เหมาะสมกับศักยภาพ การป องกันการ ชะล างพังทลาย และการส งเสริมเกษตรกรรมที่ยั่งยืน โดยหากมีดําเนินการเหล านี้อย าง ต อเนื่อง จะสามารถช วยเสริมสร างความมั่นคงทางทรัพยากรดินได ในระยะยาว ต อต านการกลายสภาพเป นทะเลทราย ฟ นฟูที่ดินและดินที่เสื่อมโทรม รวมถึง ที่ดินที่ได รับผลกระทบจากการกลายสภาพเป นทะเลทราย ภัยแล ง และอุทกภัย และพยายามที่จะบรรลุถึงความสมดุลของการ จัดการทรัพยากรที่ดิน ภายในป พ.ศ. 2573 15.3.1 ภูเขาเป นระบบนิเวศที่มีความสําคัญต อสิ่งแวดล อมและชุมชน เนื่องจากเป นแหล งต นนํ้าหลัก รักษาสมดุลของระบบนิเวศ และเป นถิ่นอาศัยของชนิดพันธุ ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพสูง การอนุรักษ พื้นที่ภูเขาที่มีความสําคัญเชิงความหลากหลายทางชีวภาพ (KBA) จึงเป นป จจัยสําคัญในการรักษา ทรัพยากรธรรมชาติของประเทศ สร างหลักประกันว าจะมีการอนุรักษ ระบบนิเวศภูเขาและความหลากหลายทางชีวภาพของระบบนิเวศเหล านั้น เพื่อเพิ่มพูนขีดความสามารถของระบบนิเวศในการสร างผลประโยชน อันสําคัญต อการพัฒนาที่ยั่งยืน ภายในป พ.ศ. 2573 ข อมูลสัดส วนเฉลี่ยของพื้นที่สําคัญ ด านความหลากหลายทางชีวภาพประเภทภูเขาที่เป น พื้นที่คุ มครอง ซึ่งมีค าอยู ที่ร อยละ 85.71 ตลอดช วงป 2559 ถึงป 2566 สะท อนถึงความ สําเร็จของประเทศในการรักษาพื้นที่ภูเขาที่มีความสําคัญทางระบบนิเวศ ให อยู ในเขตการ อนุรักษ อย างต อเนื่องและครอบคลุม อย างไรก็ตามแม สัดส วนดังกล าวจะมีค าอยู ในระดับสูง แต ป ญหาการบุกรุกพื้นที่ การเปลี่ยนแปลงการใช ที่ดิน และผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลง สภาพภูมิอากาศยังคงเป นประเด็นป ญหาที่มีความท าทาย เนื่องจากผลกระทบที่ทําให พื้นที่ ภูเขามีความเสี่ยงต อการสูญเสียความสมบูรณ ของระบบนิเวศ ลดทอนความสามารถในการ เป นแหล งต นนํ้า และกระทบต อความมั่นคงของชุมชนที่อาศัยพึ่งพาทรัพยากรเหล านี้ ดังนั้น การป องกันการบุกรุก การจัดการป าต นนํ้า และการส งเสริมบทบาทของชุมชนในพื้นที่ภูเขา จึงเป นมาตรการสําคัญที่จะช วยรักษาความสมบูรณ ของภูเขาและสนับสนุนการอนุรักษ ให ดําเนินไปอย างมั่นคงและยั่งยืนในระยะยาว 15.4.1 สัดส วนเฉลี่ยของพื้นที่สําคัญ ด านความหลากหลายทางชีวภาพ (KBA) ประเภทภูเขาที่เป นพื้นที่คุ มครอง 85.71 % ป 2559-2566 28.26 20.02 20.02 21.93 21.93 21.93 ระบบนิเวศบนบก รายงานสถานะตัวชี วัดเป าหมายการพัฒนาที ยั งยืนของประเทศไทย พ . ศ . 2568 47