ขอบข่าย
การทำการเกษตร หมายถึง การปลูกพืช การเลี้ยงสัตว์ การเลี้ยงสัตว์น้ำในพื้นที่น้ำจืด และการทำนาเกลือสมุทร โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อขาย ดังต่อไปนี้
   1) การปลูกพืช ได้แก่ ข้าว ยางพารา พืชยืนต้นและไม้ผล สวนป่า พืชไร่ พืชผัก สมุนไพร และไม้ดอกไม้ประดับ ทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ การเพาะชำพันธุ์ไม้ การเพาะเห็ดและการเพาะเชื้อเห็ด (ให้รวมการปลูกข้าวเพื่อบริโภคด้วย)
   2) การเลี้ยงสัตว์ รวมการเพาะพันธุ์สัตว์ ได้แก่ โค กระบือ สุกร แพะ แกะ ไก่ เป็ด ห่าน ไหม และการเลี้ยงสัตว์อื่น ๆ ที่ไม่ขัดต่อพระราชบัญญัติป้องกันการทารุณกรรมและการจัดสวัสดิภาพสัตว์ พ.ศ. 2557 (ให้รวมการเลี้ยงโค หรือกระบือเพื่อใช้งานเกษตรด้วย)
   3) การเลี้ยงสัตว์น้ำในพื้นที่น้ำจืด (รวมการเพาะฟักและ/หรืออนุบาลสัตว์น้ำในพื้นที่น้ำจืด) ได้แก่ สัตว์น้ำจำพวกปลา รวมปลาและสัตว์น้ำสวยงามอื่น ๆ กุ้ง สัตว์น้ำอื่น ๆ เช่น กบ ตะพาบน้ำ จระเข้น้ำจืด และสัตว์น้ำกร่อยที่นำมาเลี้ยงในพื้นที่น้ำจืด เช่น กุ้งกุลาดำ กุ้งขาว ปลากะพง
   4) การทำนาเกลือสมุทร
หมายเหตุ 
   1. ในการนับจดสำมะโนการเกษตรครั้งนี้ ให้นับจดผู้ถือครองทำการเกษตร รวมในกิจกรรมดังต่อไปนี้ 1. การทำประมงน้ำจืด 2. การทำประมงทะเล และ 3. การเพาะเลี้ยงชายฝั่ง (รวมเพาะพันธุ์)
   2. ไม่รวมการทำเกษตรเพื่อการศึกษา การทดลอง การแข่งขัน การกีฬา การพักผ่อนหย่อนใจ และไม่รวมการบริการทางการเกษตร เช่น การรับจ้างไถด้วยรถแทรกเตอร์ รับจ้างขุดบ่อ รับจ้างฟักไข่ รับจ้างผสมพันธุ์ 
   3. “วัตถุประสงค์เพื่อขาย” ในที่นี้ให้รวมการทำการเกษตรที่ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อขายในตอนแรก แต่มีการขายผลผลิตทางการเกษตร อาจเนื่องจากได้ผลผลิตจำนวนมาก หรือมีผู้ต้องการซื้อแล้วมีการขายผลผลิตเกิดขึ้นแล้ว เช่นนี้ ให้ถือว่าเป็นการทำการเกษตรโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อขายด้วย

คุ้มรวม 
เกษตรกรที่เป็นผู้ถือครองทำการเกษตรทุกรายในทุกพื้นที่ทั่วประเทศ ทั้งที่อยู่ในและนอกทะเบียน

วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูล
     ข้อมูลสำมะโนการเกษตรในครั้งนี้ ใช้วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยให้พนักงานแจงนับไปสัมภาษณ์แบบเผชิญหน้า สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ และผู้ถือครองทำการเกษตรตอบข้อมูลเอง พร้อมบันทึกข้อมูลลงบนแบบสอบถามอิเล็กทรอนิกส์ ตามขั้นตอนและเงื่อนไขที่กำหนด โดยให้มีการนับจดและแจงนับไปพร้อมกัน

ระเบียบวิธีทางสถิติ

           สำมะโนการเกษตร พ.ศ. 2566 มีการนำข้อมูลทะเบียนเกษตรกรมาใช้สนับสนุนในการจัดทำ โดยในการนับจดมีการปรับเปลี่ยนเป็นการนำข้อมูลทะเบียนมาใช้เป็นแหล่งข้อมูลในการจัดทำกรอบสำมะโนด้วย สำหรับการเก็บรวบรวมข้อมูลรายละเอียดหรือการแจงนับ ในการทำสำมะโนการเกษตรครั้งนี้ ใช้การเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการแจงนับจากงานสนามผสมผสานกับการใช้ข้อมูลจากทะเบียน ระเบียบวิธีการแจงนับนั้น กำหนดให้มีการแจงนับครบถ้วนทุกผู้ถือครองทำการเกษตร นอกจากนี้ ยังมีการนำข้อมูลจากทะเบียนบางรายการมาใช้แทนการแจงนับด้วย

แบบสอบถาม
แบบสอบถามที่ใช้ในการทำสำมะโนการเกษตร พ.ศ. 2566 มี 2 แบบ คือ
   1) แบบนับจด (สก.1) เป็นแบบที่ใช้สำหรับการนับจดผู้ถือครองทำการเกษตรทั้งหมดในแต่ละเขตปฏิบัติงาน เพื่อใช้ตรวจสอบความครบถ้วนของการปฏิบัติงาน และเพิ่มเติมผู้ถือครองทำการเกษตรรายใหม่ที่ไม่มีข้อมูลในฐานข้อมูลผู้ถือครองสำหรับสำมะโนการเกษตร
   2) แบบแจงนับ (สก.2) เป็นแบบที่ใช้สำหรับการบันทึกข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับการทำการเกษตรในที่ถือครองของผู้ถือครองทำการเกษตร

เวลาอ้างอิง
วันสำมะโน หมายถึง วันที่ 1 พฤษภาคม 2566
ในรอบ 12 เดือนที่แล้ว หมายถึง วันที่ 1 พฤษภาคม 2565 ถึง 30 เมษายน 2566

คาบเวลาการปฏิบัติงานสนาม
พฤษภาคม ถึง มิถุนายน 2566

ประโยชน์ของข้อมูล

1) มีข้อมูลสถิติการเกษตรที่สำคัญ จำเป็น อย่างเพียงพอต่อความ ต้องการใช้และทันสมัย ผู้ใช้ข้อมูลทุกภาคส่วนนำไปใช้ประโยชน์ตามภารกิจได้​

2) มีข้อมูลสถิติการเกษตรในระดับประเทศและระดับพื้นที่ย่อย เพื่อใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงในการบริหาร กำหนดนโยบายและ​มาตรการเพื่อพัฒนาการเกษตรและประชากรในภาคการเกษตร 

3) มีชุดข้อมูลสำหรับวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างการเกษตรและการพัฒนาภาคการเกษตรและประชากรภาคการเกษตรของประเทศอย่างน้อยทุก 10 ปี

4) มีฐานข้อมูลผู้ถือครองทำการเกษตรที่ครอบคลุมทั้งผู้ที่อยู่ในและนอกทะเบียนเกษตรกรที่ใช้แลกเปลี่ยนเชื่อมโยงระหว่างหน่วยงาน เพื่อใช้ประโยชน์ ข้อมูลร่วมกันได้

5) มีกรอบตัวอย่าง (Sampling frame) ที่ทุกหน่วยงานสามารถนำไปใช้ในการเลือกตัวอย่าง สำหรับการสำรวจด้านการเกษตร

6) มีข้อมูลเกี่ยวกับปัญหา ความต้องการ ของเกษตรกรทุกกลุ่ม